2009: Christian Dior/ John Galliano zaal
2009: Josep Font
Illustraties van Schriaparelli (1953)
Label van een van de eerste couturiers Paul Poiret (ca. 1911)
geschiedenis op een rij: Paul Poiret en anderen
Gisteravond is de expositie 'Haute Couture - Voici Paris' geopend in het Gemeentemuseum Den Haag. Tot 6 juni 2010 kan je lopen door een drie-dimensionaal geschiedenis boek over Haute Couture. De 'heilige gralen' van de mode zijn levensecht te bewonderen. Het zijn de relikwieen voor modeliefhebbers: jurken van Paul Poiret en Charles Frederick Worth, avondkleding waar Gabriella 'coco' Chanel op haar hurken de laatste hand aan heeft gelegd, een jurk met revolutionaire bias-cut van Madame Vionette of een originele schets van Elsa Schriaparelli. In chronologische volgorde van tijd staan deze historische stukken op een rij, uit de archiven van diverse musea gehaald, om weer te kunnen schitteren.
Maar niet enkel werk van de 'gouwe ouwe' zijn aanwezig. Met dank aan deze grondleggers van de Haute Couture hebben nieuwe generaties mode-ontwerpers de paden van de Haute Couture belopen en verder ontwikkeld. Het is een grote eer en ook zeer exclusief en selectief om als ontwerper Haute Couture te mogen ontwerpen. Niet iedereen kan zomaar lid worden van de Chambre Syndicale de la Couture, opgericht in 1868. En niet alle ontwerpers willen dit, want het kost een vermogen om vandaag de dag echte Haute Couture collecties te vervaardigen.
Het museum heeft drie zalen speciaal ingericht voor de collecties uit 2009 van Chanel (door Karl Lagerfield), Dior (door John Galliano) en Jean Paul Gaultier. Naast deze hoofdzalen is er ruimte ingericht voor werk van Nederlandse bodem, zoals klassiek werk van Frans Molenaar, Frank Govers en Fong-Leng. Maar ook is er plek voor Iris van Herpen en Jan Taminiau, die in spiegelkamers van alle kanten bewonderd kunnen worden.
Tot slot was ik het meest enthousiast over het werk van enkele 'NEO COUTURE'-namen die ik niet kende. Het zijn de Chinees Ma Ke, de Franse Frank Sorbier en de Spaanse Josep Font, waar met name de laatste mij heeft verrast.
Als bezoeker loop je eerst in een geschiedenisboek van mode, daarna in een glossy fashion shoot. Het was allemaal wat veel en over the top, want hier en daar was het wat ver gezocht, zoals lopen over de daken van Parijs, inclusief opgezette zwarte raven, zinken daken en schoorsteentjes. Had van mij niet gehoeven. Haute Couture is namelijk al over the top, dus waarom dan over de top van het dak gaan?
Te zien tot 6 juni 2010.
De stad Madrid is deze week in rep en roer. Voor de 51e keer is de Madridse modeweek van start gegaan en hoe! De spraakmakende en avant-gardische ontwerpster Isabel Mastache heeft de mode-bloggers en mode-journalisten allemaal op haar weten te richten. En waarmee? Met iets heel kleins, maar blijkbaar met een groots effect: een piemel. Geen echte, maar een van stof gemaakte artificiele piemel, die aan de buitenkant van een broek is bevestigd. Van blote vrouwenborsten of schaamhaar (denk aan de show van Hussein Chalayan) kijken we niet meer op... het is 'kunst' niet waar, maar de man en zijn fallus doet onze bloeddruk toch nog altijd toenemen. Is dit dan de Haute Couture waar mannen het mee moeten doen, denkend aan de pracht en praal couture van de vrouwen die te zien is in het gemeentemuseum ? Ach, ik houd wel van een beetje humor en gekkigheid op de catwalk. Dit bewijst des te meer dat mannenmode zijn eigen plek aan het veroveren is in de modewereld. Wat 'zij' kan, kan 'hij' ook...toch? 
